Toen je geboren werd had je al veel levensenergie. Door alles wat je meegemaakt en geleerd hebt of wat je omgeving je voorgehouden heeft, is er een bepaald kooitje om je heen geplaatst. En dat kooitje dat past niet meer; je wilt er wel uitbreken.

Misschien is daar nu de tijd voor. Dat je langzaam maar zeker de deur van dat kooitje op een kier gaat zetten, eens naar buiten gluurt en eens kijkt wat er buiten allemaal is. En ik snap dat je daar onzeker over bent, dat je iets hebt van: ja maar, het is zo eng buiten dat kooitje. Natuurlijk is daar moed voor nodig om dat soort dingen aan te kijken. Maar als je niet uit dat kooitje gaat, dan blijft het zoals het is.

En dat is prima als je dat wilt. Maar als je toch 1 stapje vooruit wilt, al is het maar een muizenstapje, kijk dan eens wat voor een wereld er voor je open ligt.
Weet je, je hoeft het niet alleen te doen. Ik begeleid jou op je reis naar je innerlijke kracht. Je krijgt niet meer dan dat je aankunt. Het lijkt me heel fijn om met jou te werken. Om met jou op reis te gaan.

Zelf heb ik ook in zo’n situatie gezeten; in een hokje dat me opgelegd was. Ik zag ook gigantisch op tegen het daaruit breken. Om mijn angsten in de ogen te kijken. Overtuigingen los te laten. Het voelde voor mij heel wiebelig.

Ik ben zo blij dat ik toen iets ondernomen heb. Ik ben zo dankbaar voor de vrijheid die ik nu voel. Voor het fijne leven dat ik nu heb. Gewoon lekker in mijn vel zit. En dat gun ik jou ook. Ik ga jouw reis begeleiden met alle ervaring die ik heb, alles wat ik heb meegemaakt en ook door alle kennis die ik heb opgedaan met studies.

Ik loop graag mee op jouw pad.